Juni - zakgeld


Zakgeld.

Onze kinderen krijgen vanaf hun 6de jaar zakgeld. Als ze deze leeftijd hebben bereikt zitten ze over het algemeen in groep 3 en beginnen ze met rekensommetjes.
Een mooi moment om dit ook in het leven te kunnen leren.
Ze beginnen hier met €0,50 per week en bij elke verjaardag komt er €0,50 bij. Ze hebben geen kosten behalve meebetalen aan verjaardagscadeautjes van een broer(tje) of ouder dus er blijft voldoende over om zelf uit te geven.

En dat laatste gebeurt ook. De een wat meer dan de ander. Zo hebben wij er 1
die het graag uitgeeft aan eten en boeken, de ander heeft een gat in zijn hand
en weer een ander spaart het en koopt er dure dingen van.
Toch grappig dat er zo’n verschil in kan zitten.

Degene met het gat in zijn hand weet 1000% zeker dat hij niet zonder dat ene item kan leven, hij moet en zal het hebben. Om er na een paar weken achter te komen dat
het misschien toch niet zo noodzakelijk was als hij dacht. Dan verkoopt hij het
op marktplaats of verdwijnt het achter in de kast. Daar gaat je geld…

De andere spekt de lokale (school)supermarkt, die hebben zeker hun jaaromzet
verdubbelt sinds dat hij op die school zit. Sparen kan hij wel, maar dan moet
hij een goed doel hebben.

De laatste heeft een doel en gaat er echt voor. Die hecht weinig waarde aan spullen, tenminste, als hij er klaar mee is mag het de deur uit. Hij wordt ontzettend blij van een
groot lego pakket en spaart daar hard voor. Telt regelmatig zijn geld en weet
precies hoeveel geld hij nog nodig heeft.

Maar, hoe gaje daar als ouder mee om? Ik heb verschillende opties geprobeerd.

- Eindeloos in de speelgoedwinkel gelopen, met 3 kinderen die iets wilden kopen maar (nog) niet wisten wat het precies moest zijn, maar wel zo belangrijk dat hij niet met lege handen naar huis kon gaan.
- Thuis uitvoerig overleg gepleegd over wat hij wilde hebben, waarom, wat hij ermee zou doen, hoelang het leuk is, voordat je naar de winkel gaat.
- Het losgelaten. (Graag gedaan, Jumbo en Plus.)
- Een kasboekje bijhouden. Leuk voor die mama, maar niet voor het kind.
- Tegen degene met het gat in de hand gezegd dat hij niet meer impulsief moet kopen omdat hij, zodra hij geld heeft, het uit wil geven, zonder een doel te hebben. Dit
levert vaak gemopper op, al is hij me 90% van de gevallen erna dankbaar. Graag
gedaan, zoon.
- Zakgeld onderverdelen in uitgeven en sparen, waardoor ze zowel kunnen sparen voor het belangrijke doel, maar ook nog vrij kunnen uitgeven. Dit vereist enige inzet
van de ouder, want alles in de winkel is leuk of lekker. Bij het behalen van
het grote doel zijn ze wel extra blij en trots.

Dat laatste werkt vooralsnog het beste, meegaan in hun wensen en reflecteren. Vooral dat laatste woord is natuurlijk een drama, maar geeft wel inzicht.
Belangrijk: luister naar waarom ze iets willen en erover praten. Het geeft ze inzicht en bovendien voelen ze zich gehoord.

Nog even en we zijn uit de fase van kleine troepjes maar kopen ze kwaliteit in plaats van kwantiteit.
I can’t wait!

Je geld of je leven